Problem uciążliwości zapachowej związany jest z oddziaływaniem zapachów na ludzkie receptory węchu.
Zapachy te są wydzielane poprzez różne źródła emitujące związki odorowe.
Istotnym w takim przypadku jest określenie stopnia uciążliwości zapachowej – odorowej zakładu.
Przykładowo Konkluzje BAT odnoszące się do najlepszych dostępnych technik w zakresie sektora kuźni i odlewni celem polepszenia efektywności środowiskowej zobowiązują do przygotowania systemu zarządzania środowiskowego obejmującego m. in. plan zarządzania odorami oraz okresowego przeprowadzania monitoringu emisji odorów.
Oferujemy m. in.:
Analiza rozprzestrzeniania odorów ma na celu określenie stopnia oddziaływania zapachowego danej instalacji / zakładu na okoliczne tereny. Aby zaprezentować skalę rozprzestrzeniania odorów, można wyznaczyć największe stężenia substancji odorowych (inaczej nazywane stężeniami maksymalnymi), zasięg ich wpływu oraz częstość ich występowania.
Modelowanie rozprzestrzeniania może dotyczyć zarówno jednego jak i więcej instalacji czy zakładów znajdujących się w swoim sąsiedztwie.
Analiza oddziaływania kilku źródeł odorów – np. będących zakładami, pozwala m.in.: na określenie udziału poszczególnych z nich w łącznym oddziaływaniu na danym obszarze (często dotyczy to terenów, z których pochodzą donosy (oskarżenia) dotyczące uciążliwości odorowej – najczęściej są to zgłaszane przez okolicznych mieszkańców uciążliwości związane z emitowanymi zapachami.
Są to metody filtracyjne związków odorowych dzięku wykorzystaniu techniki adsorpcyjnej na powierzchni węgla aktywnego, tlenku glinu, zeolitów.
Technika adsorpcyjna polega na wydzieleniu oraz późniejszym zatrzymaniu składników zanieczyszczeń gazowych (m.in. rozpuszczalników organicznych, substancji zapachowo czynnych czy pary wodnej) na powierzchni adsorbentu. Jako adsorbenty najczęściej wykorzystywane są węgiel aktywny i substancje organiczne oraz minerały – tlenek glinu i zeolit. Do cech charakterystycznych adsorbentów zalicza się: dużą powierzchnię właściwą, odpowiednią wielkość granulatu, twardość, sypkość oraz łatwość regeneracji.
związki mające w swej strukturze węgiel (aldehydy, ketony, związki alifatyczne i aromatyczne)
związki siarki (siarkowodór (H2S), merkaptany).
związki azotu (amoniak (NH3), aminy)
Materiał ma charakter jedynie informacyjny i nie jest wykładnią prawa. Z uwagi na możliwe zmiany w obowiązujących przepisach prawa, wszelkie podane informacje należy zweryfikować i sprawdzić ich aktualność.